فروشگاه محصولات
صندوق فروشگاهی
اینستاگرام ما
تلگرام ما
آیا مفهوم واژه دارایی در حسابداری را می دانید؟
آیا از ویژگی‌های دارایی در حسابداری آگاهید!
اگر یک حسابدار باشید یا این شغل را برای آینده کاری خود در نظر دارید باید حتماً این مقاله را مطالعه کنید چراکه واژه دارایی در حسابداری بسیار پرکاربرد است.
دارایی در حسابداری به چه معناست؟
مفهوم واژه دارایی در حسابداری و معاملات، به معنای منابع کنترل شده‌ای ست که توسط یک واحد اقتصادی مستقل و درنتیجه قراردادهایی که درگذشته انجام گرفته است و فواید اقتصادی قراردادهای آینده حاصل می شود.
ویژگی های دارایی در حسابداری
سه ویژگی مهم دارایی‌ها:
- یک واحد تجاری مستقل دارایی‌ها را در رساندن به سوددهی مورد بررسی و نظارت قرار می دهد.
- یک قرارداد سبب می شود که حق کنترل سودی که درگذشته حاصل شده است به شرکت داده شود.
- دارایی‌ها سود شرکت را که نیاز به ظرفیت مناسب کار غیر گروهی و یا ترکیب آن با دارایی‌های شرکت در مورد سود هدایت شده واحدهای تجاری مشارکت مستقیم و غیرمستقیم برای شبکه جریان‌های نقدینگی آینده در مورد سازمان‌های بدون بازدهی برای ارائه خدمات موردنیاز، ضبط می نماید.
درواقع واژه حسابداری مالی دستیابی به سوددهی ازلحاظ قانونی ممکن می باشد و در جهت اینکه یک منبع مالی به عنوان دارایی محسوب گردد، کنترل این سوددهی الزامی نیست. اما به شرط اینکه واحد اقتصادی موردنظر قادر باشد کاربرد آن را توسط ابزار دیگری نظارت و کنترل کند.
طبقه بندی دارایی ها
معمولاً دارایی در حسابداری به روش‌های متفاوتی طبقه‌بندی می شوند. در ترازنامه مالی و ترازنامه آزمایشی یک شرکت تقسیمات مشخصی توسط اصول حسابداری پذیرفته شده که در هر کشور متمایز است، موردنیاز می باشد.
نمونه‌هایی از طبقه‌بندی صورت گرفته طبق اصول پذیرفته شده حسابداری در آمریکا
تعریف دارایی های جاری :
به طور معمول دارایی‌های جاری به صورت نقدی می باشند و مابقی دارایی ها به احتمال زیاد در مدت یک سال یا در چرخه اجرایی به دارای نقدی تبدیل شده، فروخته یا به مصرف می رسند. در بیشتر اوقات این دارایی‌ها در مسیر یک کار تجاری و در زمان انجام یک فعالیت تجاری تغییر پیدا می کنند.
پنج مبحث مهم در مورد دارایی‌های جاری
- سرمایه گذاری کوتاه مدت: که ازجمله آنها می توان به خرید اوراق بهادار و نگهداری آنها برای فروش در آینده و کسب درآمد از آنها اشاره نمود.
- وجه نقد: این نوع از دارایی را می توان در دست رس‌ترین نوع دارایی و نقدی‌ترین نوع آن دانست که ازجمله آن حساب سپرده، ارز و اسناد قابل انتقال می باشد.
- موجودی مواد و کالا: معمولاً قرارداد این گونه از دارایی‌ها به عنوان تجارت عادی یک شرکت شناخته می‌شود و ارزش موجودی گزارش شده در ترازنامه عموما ارزش متعارف بازاری‌های تمام شده تاریخی آن می باشد.
- مطالبات: به مجموعه‌ای از ذخیره‌ها که برای حساب‌های غیر تعاونی می باشد، مطالبات می گویند.
- پیش پرداخت هزینه: به دسته‌ای از دارایی‌ها گفته می شود که به صورت نقدی و قبل از اینکه استفاده یا مصرف شوند، ثبت می شود؛ برای مثال بیمه.
سرمایه گذاری های بلندمدت:
به سرمایه‌گذاری‌های گفته می شود که در مدت طولانی نمی توان از آنها استفاده کرد و درواقع در آینده نزدیک هیچ دسترسی به آنها نیست.
چهار نوع از سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت
- سرمایه‌گذاری در شرکت‌های فرعی یا وابسته.
- سرمایه گذاری در دارایی‌های ثابت.
- سرمایه گذاری در اوراق بهادار مانند سفته‌های مدت‌دار سهام عادی و اوراق قرضه.
- سرمایه گذاری در وجوه خاص مانند صندوق بازنشستگی یا وجوه استهلاکی.
دارایی ثابت
شاید شما این نوع از دارایی در حسابداری را به نام دارایی‌های مشهود می شناسید که از جمله آنها تجهیزات، زمین، کارخانه، معدن، ملک و… می باشد.معمولاً دارایی های ثابت برای استفاده بلند مدت در سوددهی یک کار تجاری کاربرد دارد. این نوع از دارایی‌ها در مقابل سودهایی که بیش از حد مورد انتظار، برای مطالبه هزینه فرسایش یا استهلاک است، قرار می گیرند.
دارایی های نامشهود به چه دارایی هایی می گویند
همان طور که از نامش پیداست این نوع دارایی در حسابداری ساختار فیزیکی نداشته و به طور معمول در ارزیابی اختلال ایجاد می کند.
چند مثال از دارایی های نامشهود:
- حق اختراع
- امتیازات
- سرقفلی
- اسامی تجاری
- علائم تجاری
- و…
ارزش گذاری مالی
در واقع ارزش گذاری یا ارزیابی یک فرآیند برآورد ارزش تجاری یک دارایی یا بدهی مالی می باشد. کاربرد ارزیابی در زمینه‌های مختلف بوده که از جمله آنها بودجه بندی سرمایه، گزارش مالی، تحلیل سرمایه گذاری، اقدام یا اکتساب مبادلات و…
ارزیابی دارایی
معمولاً ارزیابی دارایی‌های مالی را با کمک موارد زیر انجام می دهند:
ارزشیابی قطعی
ارزش مدنظر را توسط برآورد درآمدهای آینده مردم موردنیاز از حاصل آمدن دارایی محاسبه شده در جهت ارزش فعلی آنها ارزیابی می نمایند.
ارزشیابی نسبی
در این نوع از ارزشیابی، ارزشی را که طبق قیمت‌های بازار مرتبط به دارایی‌های مشابه می باشد، مشخص می نماید.
مدل های مربوط به قیمت حق خرید
این مدل برای بسیاری از دارایی‌های مالی مانند اختیارات فروش، اختیار خرید سهام توسط کارمندان، سرمایه گذاری با اختیارات واگذار شده و حواله‌های پرداختی کاربرد دارد که در گروه ارزیابی‌های پیچیده قرار می گیرد. معمولاً واژه‌هایی مانند ارزش نسبی، ارزش ذاتی و ارزش متعارف بازار برای ارزش بدهی یا دارایی به کار می رود.
اما در واقع معانی این اصطلاحات با یکدیگر متفاوت هستند. برای مثال اصطلاح ارزش متعارف بازار به معنی قیمت نقدی یک جنس می باشد که قادر است بین یک خریدار و فروشنده فروخته شود و هر دو این افراد آگاهی لازم در مورد حقایق مربوط را دارند و هیچگونه اجباری در این خرید و فروش و معامله نیست.
ارزش ذاتی همان ارزش حقیقی دارایی‌ها ست که معمولاً تحلیل گران هنگامی ارزش ذاتی سهام را تعیین می کنند که بیشتر از قیمت بازار باشد تا به نوعی توصیه مربوط به خرید یا بالعکس آن را ارائه دهد.
جمع‌بندی
مفهوم دارایی در حسابداری را برایتان شرح دادیم. این مطلب را با دقت مطالعه نمایید و اگر سؤال یا نظری در این زمینه دارید، آن را در قسمت دیدگاه‌ها با گروه نرم افزار حسابداری معین در میان بگذارید.
شما می توانید برای مدیریت بهتر امور مالی کسب و کار خود، با دانلود دموی رایگان نرم افزار حسابداری معین، به مدت یک ماه تمامی امکانات نرم افزار و عملکرد پشتیبانی را به صورت کاملا رایگان مورد ارزیابی قرار دهید و در صورت رضایت اقدام به پرداخت و خرید نرم افزار حسابداری مورد نظر خود کنید و از یک سال پشتیبانی رایگان نیز بهره مند شوید.
اگر نیاز به راهنمایی بیشتری در این زمینه دارید می توانید با همکاران پشتیبانی نرم افزار حسابداری معین در ارتباط باشید.
مقالات مرتبط
پیشنهاد میکنیم مقالات مرتبط به این مقاله را هم مطالعه کنید.
